De voortekenen waren niet al te gunstig. Niemand had de afgelopen winter getraind en de conditie was ook niet al te best. Hoopvol was dan wel weer dat we alweer 2 (!) trainingen achter de rug hadden van een achte leraar. We moesten het zaterdag dus hebben van doorzettingsvermogen, kunde, aanleg en ervaring. Hans en ik konder zaterdag niet direct op tijd aanwezig zijn. Dat bleek achteraf niet erg want Bruno deed ongeveer 2,5 uur over zijn zijn eerste pot. Die won hij wel in 2 sets, maar het was close. Hein en ik zette onze overwinningsreeks in de dubbel voort met een erg gemakkelijk gewonnen dubbel. Daar stond tegenover dat Hans en Hein de daaropvolgende dubbel weer makkelijk verloren. 2-1 voorsprong voor aanvang van de laatste 2 partijen: het was nog niet gespeeld. Na wat wikken en wegen besloten om Hans "de muur" te laten singelen. Dat betekende dat Bruno en ik de dubbel zouden spelen tegen de sterkste tennissers van Maasland. Het werd een heroïsch gevecht. De eerste set ging verloren terwijl de tweede set gewonnen werd. De derde set werd een tie-break die uiteindelijk met 8-6 gewonnen werd. De partij duurde 2 uur en vooral Bruno zal dat gevoeld hebben, die heeft 4,5 uur op de baan gestaan.
Toen bleek dat Hans zijn singel met gemak had gewonnen en we een 4-1 overwinning te pakken hadden, smaakte de Affligem's erg goed. Op naar de volgende zaterdag.