Deze wedstrijddag, net zoals de vorige, begon bepaald niet goed. Een hardnekkige motregen en een egaal grijze hemel waren bovendien volledig in tegenspraak met zo´n beetje alle weerapps, die ons verzekerden dat er op Rotterdam geen spatje regen viel. Maar toch, na de gebruikelijke taart werd het langzaam maar zeker droog. Het strijdperk van vandaag lag aan de Enk 140 waar Deuce Again zetelt, oftewel: Rotterdam Zuid. Plassen lagen er niet echt en na een laatste inspectie van het gravel kon de strijd losbranden. Met, hoe kan het mooier, meteen een wisselbaan.
De eerste single en dubbel startten dus tegelijkertijd. En ondanks het feit dat één van de tegenspelers zichzelf al geïdentificeerd had als boven de 70 en de rest ook echt piep meer was, bleek de gewenste 5-0 een brug te ver. De single werd vrij gemakkelijk gewonnen, maar Hein en Martin hadden moeite om op gang te komen. Resultaat na een paaruur: 1-1.
Na de eerste single startte de tweede op dezelfde baan. Hans mocht het opnemen tegen… de 70+-er. Kat in ’t bakkie zou je denken. Jonge god contra vergane glorie. Niet dus. Rob (70+) bleek een overschot aan jaren en een tekort aan techniek goed te maken met een ijzeren vastheid en het vermogen om de bal in elke hoek te leggen. Kortom, Hans heeft anderhalf uur stevig aan zijn conditie kunnen werken. Maar uiteindelijk overwon de jeugd; 2-1.
Vervolgens de laatste twee dubbels, waarvan de eerste helaas een volledige mismatch was. Een inmiddels op stoom geraakte Martin en Hugo wonnen in twee sets kinderlijk eenvoudig de eerste. In de tweede bleken de krachten beter op elkaar afgestemd. Hans en Hein verloren helaas in twee sets, maar het had zomaar kunnen kantelen. Met een spannende tiebreak werd het pleit beslist.
Eindscore 3-2 voor Plaswijck.
En om dat te vieren zakte de helft van het zegevierende viertal nog af naar het thuishonk aan de Plaswijcklaan. Na een paar uur alcohol en jolijt taaide de eerste af met een lodderige blik en de constatering dat “ze niet in mijn tempo drinken”, waarop de laatste eens om zich heen keek en ook maar besloot dat de avond over zijn hoogtepunt heen was.
Niet onze beste dag, maar toch een overwinning. En daar gaat het om.